zaterdag 13 oktober 2012

Stemmen in mijn hoofd

Ik heb dat regelmatig; stemmen in mijn hoofd. De ene periode wat meer dan de andere maar toch.......

Zo waren ze er weer, aan het einde van de vakantie periode, vlak voordat we 'de drill' ingingen. Wil je weten wat ik dan hoor? In geheel willekeurige volgorde, kunnen ze als volgt klinken.

De stem van de toekomstige scholen van mijn meiden. Ze gaan naar verschillende scholen maar wat deze instellingen zeggen is ongeveer hetzelfde: 'Hou alle communicatie in de gaten want we hebben zaken te melden en die gaan over de (toekomst) van uw kind dus dat is hééél belangrijk'. 'En agendeer onze voorlichtingsavonden, want daar ligt de echte start van het middelbare schoolleven'.

De stem van een willekeurige lade en/of kast (en dan hoef ik 'm nog niet eens open te doen): 'Ruim me op!'

De stem van kind 1: 'Luister NU naar mijn verhaal, vraag, opmerking, commentaar etc. etc. en reageer ONMIDDELLIJK' Idem dito trouwens voor de stemmen van kind 2 en 3 en man 1.

De stem van de mail: 'ga nu eens zitten, lees me, reageer op alle verzoeken die er gedaan worden met: 'ja, dan en dan kan ik dat en dat doen'.

De stem van de agenda: 'raak me niet kwijt want dan ben je pas echt lost.'

De stem van de koelkast: 'vul me in ieder geval 1 keer per week anders lijkt het erop dat je man en kids geheel verwaarloost.'

De stem van alle beloftes die ik gedaan heb: 'plan nou écht eens die eet/wandel/bioscoopafspraak.'

De stem van de boeken op mijn nachtkastje: 'lees ons, want dan kun je ons eindelijk teruggeven aan de rechtmatige eigenaren.' Wie waren dat ook al weer?

De stem van de spullen onderaan de trap/bovenaan de trap: 'neem ons mee naar boven/neem ons mee naar beneden.'

De stem van mijn professionele ontwikkeling: 'huh?!'

De stem van de krant: 'lees me want anders kun je niet meepraten over allerlei actuele en héle belangrijke zaken die de wereld momenteel bezighouden.'

Hé, wat hoor ik daar in de kakafonie van stemmen?! Ssssstttt.....verdraaid, dat is mijn eigen stem! Sssttt nog even. Wat? Wat zeg je?

HEEELLLPPP!



e-noniempje

Feed back vanaf de achterbank


Je kent dat wel, in de auto met het hele gezin terugrijdend naar huis. En dan vanaf de achterbank, klinkt ineens de vraag: 'Mam, wat doe jij nou eigenlijk voor werk?'

'Uhhh, ik doe iets met communicatie'.

'Wat dan?'

'Nou, mensen in organisaties moeten met elkaar samenwerken maar dat blijkt niet altijd makkelijk en vaak is dat te wijten aan (mis)communicatie. Dan kunnen die mensen bijvoorbeeld naar de Baak toekomen voor een training Effectieve Persoonlijke Communicatie'.

'o.k en wat doe jij dan?'

'Uhhh, nou ik ben één van de trainers en dan ga ik met die mensen in gesprek, ik observeer, ik luister, ik stel vragen, ik vertel wat theorie en geef ze feed back. Eigenlijk hou ik ze de spiegel voor, zodanig dat ze inzicht krijgen in hun eigen communicatiepatroon. Is dat inzicht er eenmaal dan weten de mensen een volgende keer wat ze beter kunnen doen om hun doel te bereiken. En het leuke is dat het ze minder energie kost en dat het prettiger samenwerken is. En daar is het ze uiteindelijk toch om te doen'.

Weer vanaf de achterbank: 'Ah, o.k. maar waarom doe je daar dan thuis HELEMAAL NIETS mee?!'..........

Tja, toen mompelde ik iets over dat bij de loodgieter thuis  meestal ook alle leidingen lek zijn, maar of dat nou echt bijdroeg.

Het geeft te denken (ja, ja in meerdere opzichten maar ik pak de professionele.....). Kun je effectief intervenieren in een systeem waar je zelf onderdeel van bent? Ik ben van mening dat het lukt tot op bepaalde hoogte. Het niet persoonlijk te nemen is slechts één van de uitdagingen maar ook écht luisteren naar wat er eigenlijk bedoeld wordt, blijkt niet makkelijk. En wat te doen als het echt spannend wordt?

Nee, ik zie voorlopig nog werk in het verschiet voor de professionals van de Baak.

e-noniempje