Miscommunicatie kom je overal tegen. Tijdens m'n vakantie was ik op een paardeninstructiekamp, de manege was net overgenomen en de nieuwe eigenaren zagen zich voor de uitdaging gesteld om 'oude afspraken' op hun eigen manier tegemoet te komen.
En wat mij betreft ging het daar al mis. Communicatie begint al voordat je elkaar daadwerkelijk ontmoet. Als deelnemers waren wij nergens van op de hoogte gesteld, er is ons niets uitgelegd over de nieuwe situatie en de consequenties die dat op het programma zou hebben.Voor we het wisten waren we beland in een situatie waarin van alles en nog wat onder de oppervlakte speelt maar niets transparant wordt gemaakt. Want dat is het bijzondere aan comunicatie, je voelt van alles ook al lijkt het er niet te zijn!
Wie zijn de betrokkenen? Wat is hun rol? Wat kunnen we verwachten? Hoe gaan we dat doen? Het grappige is dat deze vragen wel in de hoofden zaten van de deelnemers en dat wij in de veronderstelling waren daar antwoord op te krijgen tijdens het voostel rondje maar zelfs geen introductie/voorstelrondje. Echt helemaal niets van dat al! Het gevolg is dat je dan maar een beetje achter elkaar aanhobbelt, er onvrede ontstaat, je het er met elkaar over hebt en dat als je niet uitkijkt er een hoop energie gaat zitten in negativiteit waardoor je de leuke en positieve dingen niet meer kan zien of weet te waarderen. Herkenbaar? Maar nu wat te doen?!
We zijn het gesprek aangegaan. Deelnemers en Leiding. En dat hielp. Er ontstond begrip voor elkaar en elkaars' situatie en gedrag. Wat is het toch wonderlijk dat het al effect heeft als je het niet uitgesprokene maar wel voelbare op tafel legt. Mijn leerdoel blijft om dan toch nog voor mijn eigen belang op te komen. Ik krijg accuut zoveel begrip voor de ander dat ik mijn eigen doel (geldelijke compensatie) uit m'n handen laat glippen.
e-noniempje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten